Bumerang - Yazarkafe

20 Ağustos 2014 Çarşamba

Doğayla Buluşmak

Beton yığınları arasında, doğadan bir haber büyüyor çocuklar... Bakışları henüz bulanıkken bile televizyonlar, kameraların flaşlarına maruz kalan bir bebeğin geleceğini tahmin etmek zor olmasa gerek.
Durum böyleyken onları teknolojiden uzak tutma düşüncesi ütopyadan öteye gidemiyor a dostlar.


Tamam benim çocukluğum da apartmanda geçti ama apartmanımızın çevresindeki yeşillikler, oyun oynayabileceğimiz ortamları değerlendirirdik yahu. Geceleri 12'den önce eve girmezdim. ''Anne biraz dahaaa'' diye yalvarır, üzüle üzüle eve giderdim.Tabi o zamanlar daha güvenliydi dış dünya, anne babaların içi rahattı.
Saklambaç oynarken nereye saklanacağım, nasıl sobeleyeceğim diye düşünmek, koşarken o birkaç saniyelik anda yaşanan adrenalin küçücük dünyamızın kocaman sorunuydu =)

Şimdi ekmek almaya gitmek bile işkence geliyor. Akıllı telefonlar, tabletler hayatımızın tam ortasında tahtını kurdu. Arkadaşlarımızla buluşma meselesini bir mesaj, bir görüntülü konuşmayla şipşak hallediyoruz.

Bilgisayar oyunlarında kuaför, doktor, futbolcu; ne istersek ''o'' oluyoruz. Hayal gücümüzün sınırlandığı çerçevede düşünüp kararlar alıyoruz. Televizyon izlerken de pasif bir izleyici konumundan öteye gidemiyoruz.

Yaşadığımız çevrede mümkün olmasa da arada bir çocukları doğayla buluşturmalı diyorum. Bırakmalı. Üstü başı iyice kirlensin. Düşsün, kalksın.
Topraktan, mikroptan nasibi neyse alsın.

 Evlere tıkılmış akıllı cihazların yönettiği akılsız insanlar olmaktan çıkmalı. Arada bir de olsa doğayla buluşmalı.

4 yorum:

  1. Yazdıklarınıza katılıyorum, kesinlikle doğa ile başbaşa kalmak gerek küçük büyük buna hepimizin ihtiyacı var! Evlere kapandıkça birbirimize de yabancılaştık. Blogger tanışma etkinliğinden gelmiş ve tanımış oldum sizi takibe aldım, bana da beklerim, güzel bir etkinlik olmuş. Sevgi ve selamlar.

    YanıtlaSil
  2. Elliden az kelimeyle günlük hayatını sürdüren insanlar tanıyorum çok yabancılaştık hemde.

    Çok güzel bir etkinlik oldu, hoşgeldiniz bloguma :).
    En yakın zamanda uğrayacağım, sevgiler :)

    YanıtlaSil
  3. Aynen katılıyorum. Ben de bundan çok muzdaribim. İmkanları olmasına rağmen, bağ-bahçe ve toprakla yeterince buluşmalarını sağlayamıyorum. Çünkü, kopamadıkları arkadaş çevresi dediğiniz gibi masa başında sürekli tablet-akıllı telefon ve bilgisayar başında... Haliyle aklı orda kalıyor.

    Oysa toprağa yalın ayak basmanın zevkini bir bilseler? :(

    YanıtlaSil
  4. Hoşgeldiniz :). Yprumunuz için teşekkür ederim.

    Maalesef öyle :(
    Haklısınız, bir de teknolojiden kopamama durumu var. Bunun için de haftasonu doğada yürüyüş gibi, piknik gibi daha kısa süreli uğraşlarla biraz olsun rahatlayabilirler.

    YanıtlaSil

Ben buradayım sevgili okur, peki sen neredesin?